فرعی‌های نخست کوچه سالاری‌مقدم در گذشته، «قزاقخانه» و «شترخون» نام داشتند، اما به‌دلیل مجاورت با گودال دور شهر، سرنوشت دیگری پیدا کردند.
محله پایین‌خیابان به‌دستور شاه‌عباس اول صفوی به‌طول یک کیلومتر از حرم مطهر تا دروازه پایین‌خیابان ایجاد شد. از آن‌جا که بخش انتهایی خیابان اصلی شهر در این محله قرار داشت، مردم مشهد به این محله «ته خیابون» می‌گفتند. اکنون بسیاری از هتل‌های معروف مشهد در پایین خیابان قرار دارد.
یکی از کوچه‌های فرعی خیابان وحدت در پایین‌خیابان که میان‌بری برای اتصال آن به خیابان طبرسی و شهید نواب‌صفوی است، کوچه شهید خلیل تشکری است؛ کوچه‌ای طویل که از وحدت ۳/ ۱ شروع و به شهید شوشتری ۴ ختم می‌شود.
کوچه وحدت ۲۵ روزگاری چسبیده به برج و باروی مشهد بود.وضعیت این کوچه در سال ۱۳۰۳ تفاوت زیادی با حدود ۵۵ سال قبل نداشته است و تنها یک دسترسی کوچک در بخش انتهایی کوچه به خیابان صفوی آن زمان (نواب‌صفوی کنونی) ایجاد شده است.
حسین حاجی‌زاده کاسب خیابان کاشانی اجناس زیادی داخل مغازه دارد، از پوشاک تا جا‌شمعی و ساعت، اما نه دکور لوکسی دارد نه آهن‌ربای دیگری برای جذب مشتری، خودش می‌گوید: آقا اهلش باید بیاید.
شاید بهتر باشد کوچه شهید عطایی را کوچه شش شهید بنامیم؛ کوچه‌ای در دل دومین فرعی کوچه جوادیه که امروز بیشتر ساکنان قدیمی‌اش را از دست داده است، اما هنوز سکونت در آن قوت دارد. طبق گفته برادران تشکری که از قدیمی‌های کوچه هستند، کوچه پس از شهادت مرتضی عطایی به‌نام او شد.
درباره کوچه‌ای کهن در دل مشهد که با کمترین تغییرات کالبدی به زمان ما رسیده است.
حرف‌های منبری مسجد گوهرشاد در جان و دل بزرگ لوطی‌های محل اثر کرد تا «اصغر حلبی» برود پی درس دین و نماز و روزه واجب و مستحبی، آن‌طور که گویی این مرد، آن مرد قبلی نیست و به کلی عوض شده است.