نمی‌دانم چه نیرویی می‌تواند معصومه حسن‌پور را در قامت معلم، از محله هاشمیه مشهد به مدت شش‌سال هر‌روز تا مدرسه‌ای دور بکشاند؛ معلمی که روزی قرار بود به کانادا مهاجرت کند. به‌جز سه‌سالی که در مالزی زندگی کرده است، پنج‌سال در یکی از مدارس مصلی‌نژاد مشهد معاون بوده و پیش از آن هم تدریس در زابل و تهران و کرج را تجربه کرده است.
منطقه ۹
پاتوق اهل علم و فرهنگ
منطقه ۹ بعد از منطقه ۷ از سبزترین مناطق شهری مشهد است. مساحت کلی فضای سبز در این منطقه با برخورداری از بوستان بزرگ وکیل‌آباد، کوه‌پارک، بوستان خورشید و... ۷۰۰ هکتار می‌شود. آب‌وهوای مناسب این منطقه به‌دلیل قرارگرفتن در دامنه رشته‌کوه‌های بینالود، برای بسیاری از شهروندان انگیزه سکونت است. بوستان خورشید و کوه‌پارک در این منطقه هر روز مقصد ورزشکارانی است که وجود این مناظر طبیعی را در بافت شهری مشهد غنیمت می‌دانند. منطقه ۹ را از یک نظر می‌توان کانون فرهنگ و هنر در مشهد معرفی کرد؛ وجود ۲ مرکز مهم فرهنگی و هنری در این منطقه، یعنی کتابخانه مرکزی امام‌خمینی (ره) و حوزه هنری خراسان‌رضوی، این منطقه را به پاتوق هنردوستان و اهالی فرهنگ تبدیل کرده است. همچنین وجود تعداد زیادی دانشگاه و مرکز علمی‌پژوهشی مانند دانشگاه فردوسی مشهد، کارخانه نوآوری، دانشگاه فنی شهید منتظری و... این منطقه را به‌عنوان قطب علمی شرق کشور معرفی کرده است. شهرداری منطقه ۹ مشهد سال ۱۳۷۰ شکل گرفته و در مساحت ۴۴۷۳ هکتاری آن بیش از ۳۲۷ هزار نفر دزندگی می‌کنند.
محمد دانشور عضو تیم ملی دوچرخه سواری ایران است، او در بازی‌های آسیایی اینچئون کشورمان را بعد از ۴۰ سال صاحب مدال دراین رشته ورزشی کرد.
محمود اسماعیلیان، جانباز هفتاد‌درصد جنگ تحمیلی و ساکن محله لادن است. او سه‌بار سابقه مجروحیت دارد و به‌خاطر هشت‌سال حضور در جبهه، این روز‌ها به‌عنوان راوی دفاع مقدس فعالیت می‌کند.
محبوبه متقی می‌گوید:یک روز که می‌رفتم سر کار، در ایستگاه اتوبوس، سارقی به سمت من آمد و گوشی‌ام را گرفت. پایم به‌شدت صدمه خورد و دیگر نتوانستم راه بروم. از سال۹۹ که این اتفاق افتاد، خانه‌نشین شده‌ام!
عزت‌الله بشکنی صاحب سوپرمارکت محله کوثر می‌گوید: بیشتر مغازه‌داران درآمد خوبی از فروش سیگار دارند، اما برای من واقعا دردناک است که جوان‌های ۱۵، ۱۶ ساله برای خرید سیگار به مغازه‌ام مراجعه می‌کنند.
استاد علی‌اکبر اسماعیلی‌قوچانی، خوش‌نویسی را فقط یک هنر نمی‌داند و چون معتقد است خطاطی دنیایی از علم است، قلمش را زمین نگذاشت و همچنان به کتابت ادامه داد.
وقتی مامان‌گلی از زیر تابلو هنرستان۲۳.۲ که اسم حمیدش روی آن نوشته شده است، می‌گذرد، بلند می‌گوید: سلام مادر، دارم میروم مسجد. دستی برای حمید تکان می‌دهد و می‌رود به‌سمت مسجد امام‌علی (ع).