هفت سال از زمانی که مجتبی، گلشهر را به نیت مبارزه با نیرو‌های تکفیری داعش در سوریه ترک کرد، می‌گذرد. او در دومین اعزام در منطقه خان طومان به شهادت رسید، اما پیکرش بازنگشت.
منطقه ۵
همسایگان میهمان‌نواز
گلشهر یکی از بخش‌های حاشیه‌ای و پرتراکم منطقه ۵ است که در ۴ دهه گذشته جمعیت زیادی از مهاجران افغانستانی را در خود جا داده و اکنون بزرگ‌ترین محله مهاجرنشین ایران است. فراوانی رستوران‌ها و لباس‌فروشی‌های افغانستانی موجب شده «گلشهر» به عنوان یک جاذبه گردشگری در مشهد شناخته شود. «شلوغ‌بازار گلشهر» از خیابان‌های مهم این منطقه است. برگزاری بازی‌های گروهی چون: بادبادک‌بازی، چوب دنده، فوتبال و... در این منطقه به جذابیت‌های آن افزوده است.
خیابان سرخس (شهدای فاطمیون) که فعال‌ترین راسته مشاغل سنتی و قدیمی مشهد است و ۲ میل کوره آجرپزی با قدمت بیش از ۷۰ سال که ثبت ملی شده، هویتی تاریخی به این منطقه می‌دهد. زمین‌های بایر و رهاشده یکی از معضلات جدی این منطقه به‌شمار می‌آید که مشکلاتی ازجمله حضور معتادان، ایجاد گردوغبار و بیماری‌های مختلفی را به‌همراه داشته است. شهرداری منطقه ۵ سال ۱۳۷۴ شکل گرفته و در مساحت ۱۴۳۸ هکتاری آن ۱۷۶ هزار نفر زندگی می‌کنند.
هنرمندان و فعالان فرهنگی جامعه مهاجر گلشهر برای زلزله‌زدگان افغانستان پویش‌هایی راه‌اندازی کردند.
به‌دنبال محل دقیق قهوه‌خانه عرب هستم. کسی چیزی نمی‌داند. در لچکی چهارراه سرخس و چمن از تعدادی پیرمرد می‌پرسم، زیر پایشان را نشان می‌دهند و می‌گویند: «قهوه‌خانه عرب همین‌جا بود.»
امیدِ نوری، مؤسس و درواقع مدیرگروه نور امید است. او با وجود سن کمی که دارد، از بنیان‌گذاران اپرا در افغانستان محسوب می‌شود و اولین خواننده اپرای افغانستان است.
حسین پورحسین می‌گوید: تمام مسئولان را دعوت کردم. از شهردار و فرماندار گرفته تا استاندار. روز افتتاح سینما، شهرداری تازه متوجه شد مثل اینکه جدی‌جدی دارد اتفاق‌هایی می‌افتد. از منطقه ۵ شهرداری مشهد آمدند و سینما را پلمب کردند؛ همان صبح روز افتتاحیه!
ستایش رحیمی می‌گوید: در مسابقات کشوری که سوم شدم، متوجه شدم که مشت‌های بی‌هدف زیادی زده‌ام و همین باعث شد از امتیازاتم کم شود و در مسابقه بعدی توانستم اشتباهم را کم کنم.
ابراهیم رضایی چندسال قبل به‌دلیل بیماری آب‌سیاه کم‌بینا شد و این موضوع باعث شروع فعالیت‌هایش برای نابینایان و کم‌بینایان شده است.